Zielenpijn.
Ik ben teleurgesteld,
In de mensen en de maatschappij.
Leefde mijn leven vol passie,
En voelde me vrij.
Nu lig ik aan de ketting,
Van een stom systeem.
Ontkennende mensen,
Het is facking gemeen.
Alsof de mooiste mensen,
Het minste word gegund.
Zo voelt het voor mij,
Terwijl ik zoveel heb gekunt.
Nooit gezien, altijd verstoten.
Ik voel me zo genaaid,
Dus mensen,
loop maar lekker naar de kloten.
Wie is er eens voor mij,
Niet persee in gevoel.
Maar ondersteundend,
In deze graaiende kutmaatschappij.
Mensen zwijgen,
Kijken toe zonder iets te zeggen.
Al herhaal je het duizend keer,
Het valt ze niet uit te leggen.
En voelen en plichts gevoel,
Tja dat hebben ze ook al niet.
Ik bid elke dag tot mijn gidsen,
Om mij te bevrijden van al dit verdriet.
8-3-2019
Hoe dan???
BeantwoordenVerwijderendoet er niet toe. die vraag maakt altijd al het magische en echte kapot
Verwijderen