Erbij horen
Ik hoor nergens bij,
Want dat past niet zo bij mij.
Blijf liever wat raar en vreemd,
Maar wie ik ben is wel gemeend.
Als ik zou leven als anderen,
Zou ik mij zelf veranderen.
Ik heb dat in het verleden gedaan,
Daarom laat ik nu een traan.
En nu ik mezelf heb teruggevonden,
Schrik ik van deze zielswonden.
Dankbaar dat ik het kind in mij weer voel,
Ik hou van mezelf een heleboel!
Het is dat ik aan mijn omgeving was bezweken,
Omdat ik het niet leuk vond hoe ik werd aangekeken.
Nu ik de waarde van mezelf ken,
Zullen mensen moeten accepteren dat ik anders ben.
Doen ze dat niet ervaren zij een boos kind,
En het maakt ook niet uit wat een ander daar van vind.
Ik kan dit gevoel nu ook sterk voelen in mijn wezen,
Mijn authenthieke zijn is juist wat anderen vrezen.
Ik heb geleerd dat deze angst van anderen is,
En dat gevoel van acceptatie hetgeen is dat ik mis.
Alleen anderen accepteren zichzelf niet,
En dat is waarom niemand mij ziet!
11-3-2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten